maanden lijken weken, weken lijken dagen...
Door: Jiska
Blijf op de hoogte en volg Jiska
25 Februari 2007 | Suriname, Paramaribo
Uren worden dagen, dagen worden weken, weken worden maanden, maar hier lijkt het wel andersom. Drie weken ben ik in Paramaribo, maar als ik terug kijk vraag ik mij af waar al die tijd gebleven is. De tijd vliegt voorbij. Mijn agenda staat vol leuke activiteiten, en ik ga elke dag naar mijn stage, maar echt de ruimte om mij te realiseren dat ik hier al drie weken ben en hier toch echt voor vier maanden zal blijven heb ik nog niet gehad. Dus probeer ik mijzelf regelmatig toe te spreken dat ik alles bewust moet beleven en genieten van alles om mij heen. En is dit moment, het schrijven op deze site, een goed moment van bezinning…
Het eerste weekend is aangebroken. Na weer wat soepele pasjes te hebben geleerd op de salsales, is het tijd om mijn primeur te maken in enkele kroegjes en wat meer van het land te zien. Sara en ik hebben een boottocht geboekt over de Commewijnerivier. Heerlijk een dagje varen en lopen door de natuur van Suriname. We varen van Nieuw Amsterdam naar verschillende plantages. De suiker- en koffieplantages waar de plaatselijke bevolking zich nu voornamelijk bezig houdt met het drogen van vis en het pellen van garnalen. Wat een werk en dan te bedenken dat je zo makkelijk even een doosje gepelde garnalen in de supermarkt haalt. De natuur is prachtig! Zo groen, rustig, mooie planten, vele witte reigers en zelfs dolfijnen, maar helaas het enige wat je hier wel overal ziet liggen is hopen afval op de grond! En tja, na wat indrukken over het uitgaansleven en de natuur te hebben opgedaan, wacht er nog meer op mij. De buren nemen ons mee naar de kerk. De kerk waar mijn nicht heeft gestaan als predikant. Een raar idee, zover van Nederland en dan haar naam binnen te zien staan en te bedenken dat je op dezelfde plek bent geweest. Maar bij één kerkdienst bleef het die dag niet. In de kapel van het ziekenhuis zou een koor komen. Dus ook daar werden we door de buren voor uitgenodigd. Maar wat bleek nou, het was ‘Jack Udendag’. De dag van de buurman, en laat ik eerlijk zijn dat ik niet exact weet waarom, maar hij was in ieder geval erg belangrijk voor de mensen daar. En uiteraard wordt zo’n feestje hier afgesloten met eten!
Mijn eerste officiële werkweek begint. Als ik naar school fiets weet ik nog niet welke klassen ik die dag les moet geven en wanneer. Ik krijg uiteindelijk een vast rooster voor de maandag en de zes lesuren Nederlands van 2C. De rest van mijn uren worden mij ongeveer meegedeeld op het moment dat de les toch zeker al vijf minuten bezig is. Tja, en dat zo’n drie tot vier uur per dag! Ik zal jullie een korte samenvatting geven van mijn resultaten de eerste week:
Eruit gestuurd: 7 leerlingen
Laten nablijven: 45 leerlingen
Opstel laten schrijven: 4 leerlingen
1’en uitgedeeld: 3
En dan te bedenken dat ik in Nederland nog nooit iemand officieel eruit heb gestuurd! Ik stond verbaasd, verbijsterd, strijdig tegenover de leerlingen. Ik wist mij geen raad meer. Na een ritueel van het hijsen van de vlag en het zingen van het volkslied, een gebed, het lezen van de Bijbelse dagteksten, het zingen van Christelijke liederen en nog drie keer bidden dezelfde dag, waarbij de leerlingen eerbiedig, stil en keurig op de stoel zitten, waren ze in mijn klas aan het apenkooien!
Ik vroeg hen om stilte: Ja, juf en ze begonnen weer vrolijk door te gillen.
Ik gebood hen tot stilte: Ja, juf, we hebben u begrepen en gilde weer harder verder.
Ik smeekte hen om stilte: Maar tevergeefs…
Nu moet ik er toch even bij vermelden dat dit dus geen uitzondering was in mijn klas… de school schijnt met dit probleem te zitten, leerlingen worden brutaler en leraren weten zich geen raad. Ik wilde geen strijd aangaan met de leerlingen. Ik wil iets met hen opbouwen en de slechts twee leerlingen uit mijn klas die een voldoende staan voor Nederlands vermeerderen naar 29! Ik veranderde mijn houding, de leerlingen wende aan mij. Mijn tweede lesweek ging stukken leuker voorbij! Ik heb inmiddels van mijn eigen klas een roos gekregen, ze hebben al gezegd dat ze van mij houden en ze vinden dat ik veel beter uitleg dan hun toemalige docent! Nou, dat is toch een hele vooruitgang. Wat een rust tegenwoordig in die klas!
Inmiddels zijn we wat salsalesjes verder en is de eindtest van de beginnerscursus al in zicht, het werd weer tijd voor een weekendje relaxen en feesten! Zaterdag en zondag vertoefden wij met acht mensen op White Beach. Juist, een wit strand. Welliswaar een namaakstrand… Wit strand gestrooid langs de Surinamerivier met een net gespannen, zodat de piranha’s ons niet komen opeten… We overnachten in open hutjes waar je je hangmat op kan hangen… niet heel comfortabel, maar het heeft wel iets! Wat een intens genot zo twee dagen! Maar de afsluiting deed er niet minder bij…met dezelfde groep waren wij uitgenodigd bij een feestje van mijn bovenburen aan de Atlantische Oceaan. Zij spelen in een band en gaven een geweldig, typisch Surinaams feest met eten, drinken en jahoor…tijd om de salsa en de merengue te oefenen! Ik werd deze avond voor het eerst officieel ten dans gevraagd door een Surinamer! Nu moest ik mij natuurlijk gaan bewijzen, maar meer dan mijn best kon ik niet doen. Ik oefen nog wel een paar maandjes verder! Mijn volgende bericht zal jullie vertellen of ik geslaagd ben voor mijn beginnerscursus Salsa…
Voor nu wil ik jullie allemaal een dikke brasa (knuffel) geven en ik zal onder het bericht nog even mijn Surinaamse gegevens en foto’s achterlaten!
Liefs, Jiska
Jiska van Gemeren
Gebroeders Penardstraat no. 8
Zorg en Hoop
Paramaribo, Suriname
Tel. +5978925900
En voor de skypegebruikers: skypenaam: jiskavangemeren
Het eerste weekend is aangebroken. Na weer wat soepele pasjes te hebben geleerd op de salsales, is het tijd om mijn primeur te maken in enkele kroegjes en wat meer van het land te zien. Sara en ik hebben een boottocht geboekt over de Commewijnerivier. Heerlijk een dagje varen en lopen door de natuur van Suriname. We varen van Nieuw Amsterdam naar verschillende plantages. De suiker- en koffieplantages waar de plaatselijke bevolking zich nu voornamelijk bezig houdt met het drogen van vis en het pellen van garnalen. Wat een werk en dan te bedenken dat je zo makkelijk even een doosje gepelde garnalen in de supermarkt haalt. De natuur is prachtig! Zo groen, rustig, mooie planten, vele witte reigers en zelfs dolfijnen, maar helaas het enige wat je hier wel overal ziet liggen is hopen afval op de grond! En tja, na wat indrukken over het uitgaansleven en de natuur te hebben opgedaan, wacht er nog meer op mij. De buren nemen ons mee naar de kerk. De kerk waar mijn nicht heeft gestaan als predikant. Een raar idee, zover van Nederland en dan haar naam binnen te zien staan en te bedenken dat je op dezelfde plek bent geweest. Maar bij één kerkdienst bleef het die dag niet. In de kapel van het ziekenhuis zou een koor komen. Dus ook daar werden we door de buren voor uitgenodigd. Maar wat bleek nou, het was ‘Jack Udendag’. De dag van de buurman, en laat ik eerlijk zijn dat ik niet exact weet waarom, maar hij was in ieder geval erg belangrijk voor de mensen daar. En uiteraard wordt zo’n feestje hier afgesloten met eten!
Mijn eerste officiële werkweek begint. Als ik naar school fiets weet ik nog niet welke klassen ik die dag les moet geven en wanneer. Ik krijg uiteindelijk een vast rooster voor de maandag en de zes lesuren Nederlands van 2C. De rest van mijn uren worden mij ongeveer meegedeeld op het moment dat de les toch zeker al vijf minuten bezig is. Tja, en dat zo’n drie tot vier uur per dag! Ik zal jullie een korte samenvatting geven van mijn resultaten de eerste week:
Eruit gestuurd: 7 leerlingen
Laten nablijven: 45 leerlingen
Opstel laten schrijven: 4 leerlingen
1’en uitgedeeld: 3
En dan te bedenken dat ik in Nederland nog nooit iemand officieel eruit heb gestuurd! Ik stond verbaasd, verbijsterd, strijdig tegenover de leerlingen. Ik wist mij geen raad meer. Na een ritueel van het hijsen van de vlag en het zingen van het volkslied, een gebed, het lezen van de Bijbelse dagteksten, het zingen van Christelijke liederen en nog drie keer bidden dezelfde dag, waarbij de leerlingen eerbiedig, stil en keurig op de stoel zitten, waren ze in mijn klas aan het apenkooien!
Ik vroeg hen om stilte: Ja, juf en ze begonnen weer vrolijk door te gillen.
Ik gebood hen tot stilte: Ja, juf, we hebben u begrepen en gilde weer harder verder.
Ik smeekte hen om stilte: Maar tevergeefs…
Nu moet ik er toch even bij vermelden dat dit dus geen uitzondering was in mijn klas… de school schijnt met dit probleem te zitten, leerlingen worden brutaler en leraren weten zich geen raad. Ik wilde geen strijd aangaan met de leerlingen. Ik wil iets met hen opbouwen en de slechts twee leerlingen uit mijn klas die een voldoende staan voor Nederlands vermeerderen naar 29! Ik veranderde mijn houding, de leerlingen wende aan mij. Mijn tweede lesweek ging stukken leuker voorbij! Ik heb inmiddels van mijn eigen klas een roos gekregen, ze hebben al gezegd dat ze van mij houden en ze vinden dat ik veel beter uitleg dan hun toemalige docent! Nou, dat is toch een hele vooruitgang. Wat een rust tegenwoordig in die klas!
Inmiddels zijn we wat salsalesjes verder en is de eindtest van de beginnerscursus al in zicht, het werd weer tijd voor een weekendje relaxen en feesten! Zaterdag en zondag vertoefden wij met acht mensen op White Beach. Juist, een wit strand. Welliswaar een namaakstrand… Wit strand gestrooid langs de Surinamerivier met een net gespannen, zodat de piranha’s ons niet komen opeten… We overnachten in open hutjes waar je je hangmat op kan hangen… niet heel comfortabel, maar het heeft wel iets! Wat een intens genot zo twee dagen! Maar de afsluiting deed er niet minder bij…met dezelfde groep waren wij uitgenodigd bij een feestje van mijn bovenburen aan de Atlantische Oceaan. Zij spelen in een band en gaven een geweldig, typisch Surinaams feest met eten, drinken en jahoor…tijd om de salsa en de merengue te oefenen! Ik werd deze avond voor het eerst officieel ten dans gevraagd door een Surinamer! Nu moest ik mij natuurlijk gaan bewijzen, maar meer dan mijn best kon ik niet doen. Ik oefen nog wel een paar maandjes verder! Mijn volgende bericht zal jullie vertellen of ik geslaagd ben voor mijn beginnerscursus Salsa…
Voor nu wil ik jullie allemaal een dikke brasa (knuffel) geven en ik zal onder het bericht nog even mijn Surinaamse gegevens en foto’s achterlaten!
Liefs, Jiska
Jiska van Gemeren
Gebroeders Penardstraat no. 8
Zorg en Hoop
Paramaribo, Suriname
Tel. +5978925900
En voor de skypegebruikers: skypenaam: jiskavangemeren
-
25 Februari 2007 - 20:44
Victor:
Hee Jis, wat een leuke foto's. Jammer dat er een paar dubbel op staan maar je mag zo wel even op mijn computer. Het was weer erg gezellig gister in de Starzz, poe wat was jij dronken he.. Maar geeft niks ik vertel aan niemand dat ik je naar huis heb moeten dragen. Ik wil ook nog even vertellen dat ik erg blij ben dat jij erbij bent gekomen hier in huis. We gaan er een mooie tijd van maken hier in Suriname. -
26 Februari 2007 - 07:23
Caro:
Hey Jis,
Helemaal leuk je verhalen!! Maar wat een kinderen... ik dacht dat mijn vorige stage erg was.. maar dit slaat alles! gelukkig gaat het nu beter!! vet leuke foto's, te zien dat jij (teveel) aan het genieten bent.. en wat betreft het salsadansen leuk leuk en succes ermee!! we gaan gauw weer ff skypen!
tot mails,
kus caro!! -
26 Februari 2007 - 20:26
Marieke En Ronald:
ooh ooh wat een heerlijke drukte, een en al feest maar toch ook heel veel serieuse momenten. Het gaat vast goedkomen met je stage en alle werkstukken. Je wordt heel creatief met het omgaan van je leerlingen. Dat zijn weer andere ervaringen dan die je in Nederland hebt meegemaakt. Zo blijf je leren. Het zijn ook weer prachtige foto´s; we kijken uit naar onze reis naar dat prachtige land. Je kan ons vast veel laten zien.
Liefs,
Marieke en Ronald. -
27 Februari 2007 - 13:31
Olga:
Hee Jis, Wat een geweldige foto's!! Ziet er swingend uit die salsales hoor. Geniet nog maar lekker, want hier is het niet anders dan regen, regen, regen, gatver!!
Kus en liefs, Ol -
28 Februari 2007 - 09:22
Marloes:
hey lekkerding
Leuke site man.
zo zit ze in thailand en paar maanden later is suriname. Ik hoop dat je veel lol hebt. En vind je verhalen echt leuk om te lezen.
groetjes marloes -
01 Maart 2007 - 11:13
Janneke:
He Jis,
Wat een leuke verhalen en foto's! Ik ben helemaal jaloers als ik jou lekker in een hangmat zie liggen!!! Met de kids komt het vast wel goed jou kennende!!Geniet nog van alles!! Liefs Janneke. -
03 Maart 2007 - 22:15
Eric:
Hoi Jiska,
wat leuk om je verhalen te lezen en je foto's te zien. Veel herkenning van mijn bezoek aan Nelleke 3 jaar geleden. Heb je die gedenksteen nog gezien in de palmentuin van dat jongetje in de koelkast (oid)? Geniet nog maar, nog even en je ouders staan op de stoep! Ik maak mij op voor en reisje naar Ghana. Groetjes, Eric Treep -
06 Maart 2007 - 17:38
Sara:
Ej, t wordt wel weer tijd voor een update hier or! :P Maar leuke site Jis. ;) -
24 Maart 2007 - 10:30
De Wilde:
JISKA!!!
wat een goede foto's, ik word jaloers. gaaf om te zien wat je allemaal tegenkomt daar. gaat het goed met je? hier in amersfoort en doordeweeks op de uithof gaat het gewoon zn gangetje! dus blijf lekker daar, je mist niets!
have fun en geniet ervan
keep in touch
bart -
28 Maart 2007 - 07:42
Marieke En Ronald:
Hallo Jiska,
We komen er aan. We zijn al ingecheckt. Morgen zullen we eens kijken of al die foto´s in het echt ook zo mooi zijn!!!
Liefs,
Marieke en Ronald. -
30 Maart 2007 - 08:41
Harry En Henny:
Ha Jis,
Een heerlijke vakantie gewenst met Marieke en Ronald. We zijn erg benieuwd naar jullie avonturen. Hier hangt een zware mist en dus is onze wereld klein. Wel al weekend met een forse wandeling voor de boeg ( marskramerspad).
groetjes henny en harry -
03 April 2007 - 18:00
Caro:
`Hey jiska,
het is wel weer tijd voor een verhaaltje hoor!! opnieuw dinsdag vandaag, saai, geen les, gewoon dodelijk!! gelukkig ga ik komende zaterdag weer tennissen, zal ook wel stil zijn, zo met mijn foon, geen standen die kunnen worden doorgegeven, alleen maar hopen op de winst!!
tot gauw,
kus caro -
04 April 2007 - 09:39
Jannes:
Jo Jis!
Hoe is het ermee! Schrijf is wat meer op je blog man, het is hartstikke leuk om van je te vernemen. Maak maar gewoon zin. Mooie, relaxte foto't strouwens. Leuk leuk.
Groeten uut Ba-gie-oo, en een 'gezegend Pasen'.
Jannes -
05 April 2007 - 10:09
Maria :
Ha Jiska wat een geweldige tijd voor jou daar in Suriname en nu samen met Ronald en Marieke. Laat ze maar al die prachtige plekjes waar jij bent geweest ook zien, daar zullen zij hun ogen uit kijken. Heel veel plezier en een fijne Paasdagen.
Groetjes Jan en Maria -
22 Mei 2007 - 14:26
Anne-Dienke:
Jis,
ik vind jouw foto's zooo geweldig! :D
Kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
