Het land dat draait om 1 stad...
Door: Jiska
Blijf op de hoogte en volg Jiska
05 April 2007 | Suriname, Paramaribo
Zoveel gedaan, zoveel meegemaakt. Even wat terug in de tijd…
Uiteraard heb ik inmiddels een hoop extra stage-ervaring opgedaan tussen de Inheemsen, de Creolen, Hindoestanen, Javanen en alle andere bevolkingsgroepen die zich hier gevestigd hebben. Ik begin de Surinaamse gewoontes te begrijpen en er ontstaan steeds minder communicatiestoornissen. Maar ook al is het een land waar men Nederlands spreekt, door de verschillende opvattingen van het taalgebruik lijkt het soms bijna Russisch en blijft het lastig goed te communiceren en afspraken te maken in het land der relaxtheid.
Een aantal weken geleden zijn we met een groep studenten en Surinaamse medewerkers uit het Diakonessenziekenhuis vroeg op pad gegaan om een dagje naar Nickerie (de tweede ‘stad’ van Suriname) te gaan. Daar zouden we Holy Phagwa vieren. We waren helemaal voorbereid op het gooien van verfpoeder zoals voor de Hindoestanen op deze dag gebruikelijk is. Oude kleren aan en op naar het feest. Hobbel, hobbel, hobbel, 6.00 uur ’s morgens zaten we na een wilde nacht te hobbelen over de wegen vol kuilen. Na twee uur even een stop, en een uurtje later weer, even iemands familie bezoeken. “O, daar woont ook nog een bekende, laten we daar ook even heen rijden.” En dan ook maar direct naar dat andere familielid. De inwoners uit Paramaribo komen tenslotte niet elke dag in Nickerie…en tja, daar zit je dan als Nederlander, nog steeds in afwachting op het bestrooien van elkaar met verfpoeder… Aangekomen in de stad, was het stil… “het feest begint ’s avonds”… “O, oke, wat nu?” Drie kwartier de stad bekijken, even de Zeedijk op, je kan Guyana zien liggen en na daar 3 uur genieten of vervelen gingen we terug naar Paramaribo. Na weer even hier en daar op familiebezoek te zijn geweest, komen we ’s avonds laat aan. Wat een heerlijk feest; Holy S…! ;-)
Een volgend weekend besluiten we direct ons onafhankelijk op te stellen. Samen met Victor, mijn huisgenoot, huur ik een scooter en toeren we heerlijk rond door district Commewijne en de stad. Heerlijk, alleen heb ik mij niet ingesmeerd. Eindelijk verkleurd, maar de week erna een huid als een slang! De vellen hangen erbij… Gelukkig zijn ze inmiddels verdwenen en begint er een bruin laagje te komen.
Maar ondertussen leef ik natuurlijk inmiddels al een ‘gewoon’ leven hier in de stad. Ik had jullie beloofd te vertellen hoe mijn salsa zou aflopen…Een zware test. Vijf juryleden en alles werd erg serieus genomen. Daar zaten we, met een groep van zo’n 50 Bakra’s, te wachten tot we mochten dansen. We moesten beneden wachten. “Jiska van Gemeren”, klonk het op z’n Suri’s. Nummer 44 werd op mijn rug gespeld en ik liep met knikkende knieën naar boven. Een nieuwe toespraak. En de eeuwige tip: Blijf lachen en volgen. Wat een geluk, ik kreeg mijn favoriete danspartner, de muziek werd gestart. 2 minuten salsa, 2 minuten merengue. O nee, wat duurt het lang, en daar staan al die mensen om je heen te draaien met een schrijfblok en camera’s… Fiew, het einde. Mijn nummer wordt verwijderd, en het wachten kan beginnen. Een uurtje later zijn ze al zover. In de toespraak horen we dat slechts 1 iemand het niet heeft gehaald. “Zou ik het zijn?” De lijsten worden opgehangen. Vijf juryleden hebben aangegeven of ze je een ‘ja’ of een ‘nee’ geven en er staan eventueel nog opmerkingen achter. Nummer 44… “Ja, daar sta ik…: ja, ja, ja, ja, ja en helemaal geen opmerkingen!” Wow, ben ik dan toch stiekem een danstalent? ;-)
Verder ben ik hier heerlijk aan het genieten in de vele regen, in het heerlijke temperatuurtje. Zo af en toe houden we een Italiaanse eetavond met onze Faya stagiairegroep. Jaja, ook hier zit ik al in een ‘commissie’. Met Faya, bestaande uit 8 Nederlandse stagiaires en Broki, een soort bar/restuarant waar ik ook mijn salsalessen had, organiseren wij feestjes. Zo hebben we karaokes georganiseerd en dansavonden. Koninginnenacht moet HET feest worden. ‘Bezopen in de tropen’ is het motto. Shirts worden al voor ons bedrukt en regelmatig staan we met een advertentie in de krant of zijn onze flyers op vele plekken te vinden. Jaja, beroemd word je hier snel!
Over beroemd zijn gesproken. Vele artiesten laten hun gezicht ook even hier zien. Zo hadden we hier pas een optreden van the Party Squad, De Dijk, Keisha White en de Surinaamse Bob Marley; Lucky Dube. Een concert kan je hier zo even bezoeken. Dus zo af en toe maken wij daar even gebruik van. De Hollandse sfeer proeven bij De Dijk en de Surinaamse sfeer bij Lucky Dube. En ja binnenkort komen de vrienden van Jan Smit; Nick en Simon ons verblijden met een optreden. Daar gaan de 700 tot 1000 Nederlandse stagiaires die hier ‘werken’…
Want nog even over deze hoofdstad, Paramaribo, waar ik nog altijd een dorpsgevoel heb… ons kent ons en zo groot is het niet. Alle reclames op tv of op de radio gaan over happenings in Paramaribo. Bijna al het nieuws in kranten en in het journaal is nieuws uit Paramaribo. Zo raar dat een land draait om eigenlijk één stad. Het leven van Suriname speelt zich af in Paramaribo. Maar 10 april ga ik echt ontdekken wat zich allemaal afspeelt in het binnenland. Dan begint mijn avontuurlijke trip met mijn ouders door de ongerepte natuur. 80% van Suriname bestaat tenslotte uit Bush bush.
Lieve mensen, ik zal jullie verder verwijzen naar mijn foto’s. Bedankt voor al jullie berichten en mailtjes. Altijd erg leuk om van jullie te horen natuurlijk, hoewel ik dan wel weer naar jullie verlang, maakt het mij hier ook goed de tijd door komen. En kan ik hier genieten met het idee goede mensen op afstand te hebben die ik over twee korte maanden alweer kan zien! Na mijn trip heb ik jullie vast een hoop te vertellen en zal ik (of laat ik mijn vader;-)) een mooi verslag schrijven van onze bijzondere ervaringen daar. Ik zal deze tripdagen dus alleen bereikbaar zijn, als ik bereikbaar ben, op mijn Surinaamse nummer. Maar niet per sms…want dat kan de provider helaas niet aan naar een ander land.
Ik hoop dat het jullie allemaal goed gaat!
Heel veel liefs, Jiska
Uiteraard heb ik inmiddels een hoop extra stage-ervaring opgedaan tussen de Inheemsen, de Creolen, Hindoestanen, Javanen en alle andere bevolkingsgroepen die zich hier gevestigd hebben. Ik begin de Surinaamse gewoontes te begrijpen en er ontstaan steeds minder communicatiestoornissen. Maar ook al is het een land waar men Nederlands spreekt, door de verschillende opvattingen van het taalgebruik lijkt het soms bijna Russisch en blijft het lastig goed te communiceren en afspraken te maken in het land der relaxtheid.
Een aantal weken geleden zijn we met een groep studenten en Surinaamse medewerkers uit het Diakonessenziekenhuis vroeg op pad gegaan om een dagje naar Nickerie (de tweede ‘stad’ van Suriname) te gaan. Daar zouden we Holy Phagwa vieren. We waren helemaal voorbereid op het gooien van verfpoeder zoals voor de Hindoestanen op deze dag gebruikelijk is. Oude kleren aan en op naar het feest. Hobbel, hobbel, hobbel, 6.00 uur ’s morgens zaten we na een wilde nacht te hobbelen over de wegen vol kuilen. Na twee uur even een stop, en een uurtje later weer, even iemands familie bezoeken. “O, daar woont ook nog een bekende, laten we daar ook even heen rijden.” En dan ook maar direct naar dat andere familielid. De inwoners uit Paramaribo komen tenslotte niet elke dag in Nickerie…en tja, daar zit je dan als Nederlander, nog steeds in afwachting op het bestrooien van elkaar met verfpoeder… Aangekomen in de stad, was het stil… “het feest begint ’s avonds”… “O, oke, wat nu?” Drie kwartier de stad bekijken, even de Zeedijk op, je kan Guyana zien liggen en na daar 3 uur genieten of vervelen gingen we terug naar Paramaribo. Na weer even hier en daar op familiebezoek te zijn geweest, komen we ’s avonds laat aan. Wat een heerlijk feest; Holy S…! ;-)
Een volgend weekend besluiten we direct ons onafhankelijk op te stellen. Samen met Victor, mijn huisgenoot, huur ik een scooter en toeren we heerlijk rond door district Commewijne en de stad. Heerlijk, alleen heb ik mij niet ingesmeerd. Eindelijk verkleurd, maar de week erna een huid als een slang! De vellen hangen erbij… Gelukkig zijn ze inmiddels verdwenen en begint er een bruin laagje te komen.
Maar ondertussen leef ik natuurlijk inmiddels al een ‘gewoon’ leven hier in de stad. Ik had jullie beloofd te vertellen hoe mijn salsa zou aflopen…Een zware test. Vijf juryleden en alles werd erg serieus genomen. Daar zaten we, met een groep van zo’n 50 Bakra’s, te wachten tot we mochten dansen. We moesten beneden wachten. “Jiska van Gemeren”, klonk het op z’n Suri’s. Nummer 44 werd op mijn rug gespeld en ik liep met knikkende knieën naar boven. Een nieuwe toespraak. En de eeuwige tip: Blijf lachen en volgen. Wat een geluk, ik kreeg mijn favoriete danspartner, de muziek werd gestart. 2 minuten salsa, 2 minuten merengue. O nee, wat duurt het lang, en daar staan al die mensen om je heen te draaien met een schrijfblok en camera’s… Fiew, het einde. Mijn nummer wordt verwijderd, en het wachten kan beginnen. Een uurtje later zijn ze al zover. In de toespraak horen we dat slechts 1 iemand het niet heeft gehaald. “Zou ik het zijn?” De lijsten worden opgehangen. Vijf juryleden hebben aangegeven of ze je een ‘ja’ of een ‘nee’ geven en er staan eventueel nog opmerkingen achter. Nummer 44… “Ja, daar sta ik…: ja, ja, ja, ja, ja en helemaal geen opmerkingen!” Wow, ben ik dan toch stiekem een danstalent? ;-)
Verder ben ik hier heerlijk aan het genieten in de vele regen, in het heerlijke temperatuurtje. Zo af en toe houden we een Italiaanse eetavond met onze Faya stagiairegroep. Jaja, ook hier zit ik al in een ‘commissie’. Met Faya, bestaande uit 8 Nederlandse stagiaires en Broki, een soort bar/restuarant waar ik ook mijn salsalessen had, organiseren wij feestjes. Zo hebben we karaokes georganiseerd en dansavonden. Koninginnenacht moet HET feest worden. ‘Bezopen in de tropen’ is het motto. Shirts worden al voor ons bedrukt en regelmatig staan we met een advertentie in de krant of zijn onze flyers op vele plekken te vinden. Jaja, beroemd word je hier snel!
Over beroemd zijn gesproken. Vele artiesten laten hun gezicht ook even hier zien. Zo hadden we hier pas een optreden van the Party Squad, De Dijk, Keisha White en de Surinaamse Bob Marley; Lucky Dube. Een concert kan je hier zo even bezoeken. Dus zo af en toe maken wij daar even gebruik van. De Hollandse sfeer proeven bij De Dijk en de Surinaamse sfeer bij Lucky Dube. En ja binnenkort komen de vrienden van Jan Smit; Nick en Simon ons verblijden met een optreden. Daar gaan de 700 tot 1000 Nederlandse stagiaires die hier ‘werken’…
Want nog even over deze hoofdstad, Paramaribo, waar ik nog altijd een dorpsgevoel heb… ons kent ons en zo groot is het niet. Alle reclames op tv of op de radio gaan over happenings in Paramaribo. Bijna al het nieuws in kranten en in het journaal is nieuws uit Paramaribo. Zo raar dat een land draait om eigenlijk één stad. Het leven van Suriname speelt zich af in Paramaribo. Maar 10 april ga ik echt ontdekken wat zich allemaal afspeelt in het binnenland. Dan begint mijn avontuurlijke trip met mijn ouders door de ongerepte natuur. 80% van Suriname bestaat tenslotte uit Bush bush.
Lieve mensen, ik zal jullie verder verwijzen naar mijn foto’s. Bedankt voor al jullie berichten en mailtjes. Altijd erg leuk om van jullie te horen natuurlijk, hoewel ik dan wel weer naar jullie verlang, maakt het mij hier ook goed de tijd door komen. En kan ik hier genieten met het idee goede mensen op afstand te hebben die ik over twee korte maanden alweer kan zien! Na mijn trip heb ik jullie vast een hoop te vertellen en zal ik (of laat ik mijn vader;-)) een mooi verslag schrijven van onze bijzondere ervaringen daar. Ik zal deze tripdagen dus alleen bereikbaar zijn, als ik bereikbaar ben, op mijn Surinaamse nummer. Maar niet per sms…want dat kan de provider helaas niet aan naar een ander land.
Ik hoop dat het jullie allemaal goed gaat!
Heel veel liefs, Jiska
-
05 April 2007 - 14:36
Steven:
hey Jiska!!
Leuk om te lezen dat je het zo goed naar je zin hebt in suriname!! Ik spreek je wel weer wanneer je in NL bent!!
Dikke brasa!! Steven. -
06 April 2007 - 09:09
De Wilde:
jeetje jis!!
wat een ervaringen allemaal! begin er bijna jaloers van te worden..alleen die regen mag je houden daar!
het is hier heerlijk, vanaf volgende week fijn tentamens maken. een zonnig paasweekend zonder zorgen zit er voor mij dus niet in!
maar goed..
houd je sterk daar.
dahaag!!
x bart -
06 April 2007 - 10:01
Sophia:
Jo chica!
Heerlijk die verhalen en grappige foto's. Vanaf mijn werk even in de waan van Suriname:).
Dag dag, kus -
06 April 2007 - 17:58
Caro:
Hey jis,
Eindelijk, eindelijk weer eens een verhaal!! We hebben er lang op moeten wachten, maar het is het wachten waard geweest, want erg leuk al je belevingen!! supergaaf!! ik ben nog altijd jaloers natuurlijk!! Hoe staat het met het lesgeven en welke ervaringen doe je daar op, die ik hier in NL bijvoorbeeld niet kan opdoen?? Mocht je ideeen erover hebben, laat me weten, vlieg ik ff over.. haha!!
verder gaat morgen de competitie van start, we hebben goed getraind, veel getraind ook, hopelijk gaat het goedkomen, ik heb er vertrouwen in, alleen nog niet helemaal in de single, ik hou je op de hoogte, al zal ik wel missen dat we nu niet smsen en bellen om de (tussen)standen door te geven. ik laat je morgen weten wat het allemaal is geworden!! ik hoop op winst, want elk punt telt!!
tot gauw en natuurlijk per mail en zeker over een paar dagen!!
xxx caro -
07 April 2007 - 17:01
Nelleke:
Jij in suriname, ik in Ghana! Leuk om te lezen wat je meemaakt. Ben heel benieuwd wat je van het binnenland vindt. Heel veel plezier met je ouders, geniet er van. Eric is inmiddels ook in Ghana. Leuk om hem alles te laten zien, dat gevoel zal jij ook wel hebben denk ik. Doe je ze de groeten
Veel liefs uit Tamale, Ghana,
Nelleke -
08 April 2007 - 07:55
Caro:
Heey jiska, alles goed?? inmiddels is de eerste competitieronde voorbij!! enja.. ik heb gewonnen!! in de single heb ik 6-4 / 6-3 gewonnen, nadat ik met 4-0 achterkwam in de eerste set!! en daarna ging alles veel beter!! en ook het damesdubbel ging erg goed, 2x 6-3!! we hebben met 3-2 gewonnen, eigenlijk niet heel goed, we speelden tegen een team dat was gepromoveerd uit de 3e naar de 2e klasse, maarja.. het doel is dit jaar om er weer in te blijven, en ik wil graag 4 worden!! kortom genoeg doelstellingen!! en hoest met jou?? al bijna jarig.. :D
tot heel snel en wat jouw team heeft gedaan, eigenlijk geen idee, want ik speelde uit!
xx caro -
08 April 2007 - 11:55
Inge:
He Jis, salsa-queen,
Gefeliciteerd met de dans-diploma ;-) Misschien kan ik straks les van je krijgen...???
Wij hebben onze eerste competitiewedstrijden achter de rug met tennis. Nog niet echt overtuigend, 5-1 verloren (gelukkig heb ik mijn enkel nog gewonnen).
Nog ff relaxen en dan weer terug naar NL...geniet nog van de wk zonder kids. Da's pas lekker!
Tot snel,
Inge -
08 April 2007 - 11:55
Inge:
He Jis, salsa-queen,
Gefeliciteerd met de dans-diploma ;-) Misschien kan ik straks les van je krijgen...???
Wij hebben onze eerste competitiewedstrijden achter de rug met tennis. Nog niet echt overtuigend, 5-1 verloren (gelukkig heb ik mijn enkel nog gewonnen).
Nog ff relaxen en dan weer terug naar NL...geniet nog van de wk zonder kids. Da's pas lekker!
Tot snel,
Inge -
10 April 2007 - 07:52
Caro:
Hey Jis,
Tis dinsdag, normaal een dag dat je naar de HU komt, maar helaas; dan had ik je namelijk persoonlijk kunnen feliciteren met de 25ste! maar nu doe ik dat dan maar op de je site, dus: HARTELIJK GEFELICITEERD met je verjaardag!! nog altijd een beetje leuk daarzo??
ik zie je gauw weer!!
kus caro -
10 April 2007 - 09:29
Olga:
Hee jarige, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!! Voel je je een beetje jarig daar?? Taart gehad en kadootjes? geniet er maar van!! Wat een leuke foto's van het salsagedoe! En wat goed dat je geslaagd bent, maar ik had ook niet anders verwacht eigenlijk. Met mij gaat ook wel goed. Het was met de paasdagen heel mooi weer en ben best bruin geworden, al zeg ik het zelf. Heerlijk naar het strand geweest en op het terras gezeten. Jeeehhhhh, eindelijk lente!!
fijne verjaardag nog!
dikke kus, Ol -
14 April 2007 - 19:25
Caro:
Hey Jis,
Hartelijk dank voor je kaartje!! Hoe is het in het binnenland?? En de belevenissen??? Vandaag was weer competitie!! Gewonnen!! Single erg makkelijk met 6-1 / 6-1 en het damesdubbel ook gewonnen 6-2 / 6-2, in totaal hebben we met 4-1 gewonnen!! het gaat goed!! maar mis toch het gesms met jou tussen de wedstrijden door!!
tot gauw,
dikke kus caro -
22 April 2007 - 07:41
Caro:
Hey Jiska,
Hoestie?? Weer lekker gefeest??? Of heb je hard aan de studie gezeten??? haha!! Nou.. er is alweer een ronde voorbij.. en jawel het eerste verlies is helaas een feit. 3-2 verloren, maar ik wel gezorgd voor 2 punten, dus er was wel persoonlijk geluk gisteren. Singel gewonnen met 2x 6-3, was ik er gelukkig mee. Tennissen op gravel is nu niet echt mijn ding, als je altijd op (kunst)gras speelt. En daarna het damesdubbel: Karin was er niet bij, dus we hadden een invalster... Iris, supergezellig en was ook nog eens 4 in de dubbel, reden genoeg om te gaan winnen. We begonnen ook goed, 4-1 voor maar het werd wel tie-break; 7-6 voor ons!! Hoera en daarna was het gedaan met 6-2 in de 2de werd het 2de punt een feit. Kortom ik nog altijd persoonlijk ongeslagen en helaas als team niet meer!! Het lijkt mij tof als je op 2 juni erbij bent!!
Tot heel gauw,
Kus Caro
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
